IBU
Ku: Héna Sumarni
“Tos
dua periodeu Bapa ngajabat. Seueur program nu tacan tutas kalaksanakeun. Ku kituna, kedah aya anu neraskeun. Nu
safikroh jeung saidéolohi
pikeun nuluykeun pangwangunan di ieu daérah”,
cumarita bari ngulinkeun pulpén
na sesela ramo-ramona.
“Mangga,
ngiringan. Abdi sadayana tangtos ngarojong kana pamaksadan Bapa. Leres pisan kedah
aya nu neraskeun kapamingpinan Bapa, margi program pangwangunan pikeun
ngaronjatkeun karaharjaan rahayat tacan sapinuhna kalaksanakeun. Nanging, saha
kinten-kintenna nu bakal neraskeun Bapa?”, ceuk nu diuk katuhueunana.
“Ké, Bapa rék nanya heula Usup. Manéhna
deuk makalangan moal? Mun manéhna
deuk maju, nya Bapa moal ngajukeun calon. Sapinuhna urang rojong nangtungkeun
Usup. Sabab Bapa geus loba kahutangan ku manéhna. Nangtungna Bapa pikeun kadua kalina kapan andil manéhanana. Kitu deui geureuhana,
kapan sakitu satuhuna ngarojong sakur kagiatan kawanitaan jeung Si Ibu.”
“Sadaya-daya, mangga ngiringan.”
Jempé sakedapan di jero rohangan téh. Si Bapa pangheulana cengkat. Giak nakeranan dua
ajudanana mérénan kacamata, pulpén jeung buku-buku nu bieu disanghareupan Si Bapa.
Tuluy saréréa kaluar ti éta rohangan. Aya kana tujuh
urangna nu ngariung téh. Nilik
dangdanana, kawasna pejabat ésélon
IV wungkul. Satuluyna, maranéhna ninggalkeun éta rohangan. Samobilna-samobilna tinggeuleuyeung kaluar ti palataran parkir.
Satpol PP nu pikét peuting harita ngilu sibuk markiran.
Geus
jadi sabiwir hiji. Kamajuan pangwangunan di ieu kota téh kawilang suksés ti
saprak dipingpin ku Si Bapa. Sababaraha penghargaan di tingkat régional jeung
nasional dicangking ku ieu kota. Dina sagala widang kituna téh. Atuh jadi
kareueus saréréa. Tapi, nyedek kana taun-taun panungtung Bapa lungsur ngajabatna, mimiti loba dédéngéan. Cenah ceuk
béja Si Bapa kagungan POM béngsin nu perenahna caket kantor Pémda. Cenah Si Bapa
kagungan kos-kosan caket Pérum Cipta Asri. Cenah Bapa gé janten komasaris utama di salah sawios
bank BUMN. Cenah deui, Si Bapa téh kalibet kasus mark up anggaran proyék pangwangunan kantor Pémda? Ah, piraku Bapa
siga kitu. Asa teu percaya. Meureun éta mah bagian tina black campanye rival
pulitikna!
Beuki
dieu, beuki ramé kaayaan téh. Sanajan jauh
kénéh kana lumasungna Pilkada, geus jul-jol parainohong nu deuk nyalonkeun.
Rapang baliho nu fotona singjareblag. Leuwih-leuwih ti baliho iklan parasélébritis.
Padahal, ieu kota téh teu ieuh disebut lega. Sab, mung ukur diwangun ku tilu
kacamatan jeung lima las kelurahan. Tapi, masing sakumaha heureutna lahan
garapan ogé ari jeneng jadi raja mah genah karasana meureun. Kitu jigana nu aya
dina pikiran maranéhna nu rék makalangan.
===
“Pa Usup Atmaja nyalonkeun? Nu bener, Rustam!”,
ceuk Pa Surya ka supirna.
“Leres,
Pa!”
“Kapan
harita basa ditaros ku Si Bapa cenah moal maju!”
“Numawi.
Saurna Bapa ogé janten bendu basa uningaeun Pa Usup majeng. Ku Bapa didugikeun
ka paracamat basa rapat di Cikatapang.”
“Kumaha
kasauran Bapa téh cenah?”
“Bapa
téh nyarios kieu; ongkoh moal maju, ari teu lila kalah ka ngajijingjing hulu
banténg!”
“Lah!
Ripuh lamun Pa Usup nyalon mah. Sab, sacara organisasi mah ngadunungan téh ka
Pa Usup. Tapi ari nu jadi raja di ieu kota téh pan Si Bapa! Dilématis kaya kieu mah! Biluk ka Si
Bapa, sakeudeung deui gé béak masa jabatanana. Ari milih Pa Usup, kumaha ka Si
Bapa deuih. Pan Si Bapa téh rék nyalonkeun Si Ibu!”
“Si
Ibu anu mana, Pa?”
“Aéh-aéh!
Na ari manéh! Nya pamajikanana atuh. Bu Haji Maryati!”
“Oh! Paingan atuh. Ayeuna-ayeuna kagiatan PKK téh
dihangkeutkeun pisan. Ngawitan nyuri star
kanggo kampanyeu nginten! Da Ketua TP PKK badé nyalonkeun!”
“Incumbent mah mémang diuntungkeun. Sakalieun
kumpanyeu tiheula gé teu katara. Tapi da sah-sah sajah. Lir ibarat tukang
dagang, mun daganganana hayang laku pan kudu diiklankeun. Kumaha baé carana
mah. Komo deui ieu, deuk makalangan dina Pilkada. Tangtu usaha sakuat tanaga
sangkan dipiwanoh ku masarakat. Nu ahirna sorana tamplok keur urang.”
“Kunaon
Si Bapa nyalonkeun Si Ibuna, nya? Teu aya deui jalmi sanés nu dipercanten kitu?”
“Pertimbanganana
meureun suksési jeung kaderisasi. Salila ieu pan Si Ibu nu marengan Bapa dina
sagala kagiatan. Tangtu Si ibu apal pisan kana pola pikir, rencana, jeung
program-program naon baé nu enggeus jeung nu acan kalaksanakeun. Si Ibu kader
utama pikeun nyuséskeun jeung ngawal kalumangsungan pangwangunan di ieu kota.”
“Tiasa
janten kanggo ngalanggengkeun kakawasaan, Pa! Kanggo ngamankeun rusiah-rusiah
nu sakedahna henteu betus ka publik. Kaseuseueuranana pejabat di urang mah
kasusud talajak ahéngna téh sabada léngsér tina jabatanana pan. Ari nuju jeneng
kénéh mah tara aya nu wantuneun ngonggét-ngonggét.”
“Tong
suudon, Rustam! Salah tah pameunteun téh. Loba ayeuna mah pejabat anu
digebruskeun ka pangbérokan alatan kasusna kabokér.”
“Ha,
ha, ha. Muhun nya”, Pa Rustam nyakakak. Pok deui nyarita.
“
Sakaterang abdi mah, Habib Toni nu janten tim suksésna Si Ibu mah, Pa!”
“Habib?
Pa Toni? Pa Toni anu di BKKBN?”
“Muhun.
Kawasna pami Si Ibu gul, Pa Habib janten Kepala KKD tah, lahan baseuh nya di
dinya mah.”
“Rustam,
yeuh reungeukeun. Pa Toni mah lain habib. Pédah irungna panjang jeung keling
pakulitanana baé sok disarebut habib téh. Aslina mah urang Cikaramay. Lumayan
ogé, geus lila dines di dieu. Enya, Pa
Toni nu salila ieu ngajajap-jajapkeun Si Ibu kum.... éh kunjungan ka
kelurahan-kelurahan mah. Bisa jadi. Mana toh-tohan buméla ogé aya nu
dipimaksud. Atawa aya haréwos husus ti pihak Si Ibu ”
“Nu
mantak janten hanjakal mah, silaturahmi Si Ibu sareng istrina Pa Usup janten bengkah,
Pa.”
“Kapan
kitu dina pulitik mah. Teu aya kawan atawa lawan nu langgeng tur abadi. Kawan
bisa jadi lawan, atawa sabalikna, lawan bisa jadi kawan.”
“Kantos
dina hiji kagiatan, abdi ngiring ngariung sareng Si Ibu. Anjeunna ngadongdon
persiapan acara kartinian. Deuh, éta Pa Habib. Meni saboréténa ngagogoréng
istrina Pa Usup.”
“Ari
manéh ula-ilu kana éta riungan na deuk nanaonan, Rustam?”
“Kapan
jajap istri bapa, ngiringan ngadegung harita téh geuningan!”
“Aéh,
enya. Naon cenah nu ditepikeun Pa Toni ka Si Ibu?”
“Majar
cenah Bu Yayah téh jalmi setrés. Margi sabada masarakat uningaeun Ibu majeng,
perhatian masarakat téh tamplok ka Si Ibu. Janten Bu Yayah setrés, sirik ka Si
Ibu.”
“Gusti,
nepi ka kituna. Sugan, kumaha sora Si Ibu dibandingkeun jeung sora Pa Usup di
masarakat. Manéh mah da sok liar, logor ka ditu ka dieu deuih.”
“Rupi-rupi,
Pa. Sabagian masarakat kagungan anggapan, yén nagtungna kaum wanoja jadi
pamingpin téh haram hukumna. Kitu saurna téh.”
“Nya
urang saksian baé dina waktuna!”
“Dupi
Bapa badé milih saha?”
“Rahasia
atuh, Tam! Ari ilaing deuk milih saha atuh?”
“Nya
rahasia atuh, Pa!”
“Kadé,
Tam. Ulah ula-ilu ka nu teu pararuguh. Bakal harénghéng beuki deukeut kana
waktuna pemilihan mah.”
“Muhun,
Pa! Diéstokeun pisan piwejangna.”
===
Beuki
deukeut kana waktuna pemilihan, beuki rupa-rupa tarékahna tim suksés ngagalang massa. Aya nu ngalibetkeun artis dina kumpanyeuna.
Aya nu ngayakeun sembako murah. Aya nu ngadangdanan jalan. Aya ogé anu torojogan. Langsung ngadata sora jeung
kakuatan ka imah-imah penduduk. Nu aktif jadi kader dasawisma mah komo.
Sakulawarga sorana geus kudu diancokeun ka Si Ibu. Kituna téh cenah ceuk Pa RT.
Demi
Ibu, beuki dieu katawisna beuki pédé baé. Deuk teu kitu kumaha! Habib Toni nu
laporan unggal waktu. Cara dina hiji poé.
“Bu,
unjuk uninga! Bu Yayah kamari ngadongdon ka Pabrik Aci. Maparin bantosan pompa
air kanggo warga lansia.”
“Geuning
étah. Naha maké bisa kitu? Jaba Ibu acan pernah ngadongdon ka lebah dinya mah!”, ngadak-ngadak jadi baeud.
“Teu
kedah seueur émutan Ibu mah. Sing percanten ka abdi. Di wewengkon éta mah
kaseuseueuranana sora tamplokna ka urang!”, ngareugreugkeun dunungan ti dituna
mah.
“Kadé!
Sing iatna ngamankeun sora. Komo ayeuna beuki deukeut kana waktuna
pencoblosan”, pasemonna tacan sapinuhna marahmay.
“Moal,
Bu! Sing percanten ka abdi. Sok sanaos Ibu teu acan kantos ngadongdong éta
wewengkon, teu kedah hariwang. Margi Bapa mah méh saban minggon sumping ka
dinya!”
“Baruk!
Dina raraga naon cenah?”, Ibu neuteup ka Ki Habib. Tarangna rada kerung.
Mireungeuh réaksi Si Ibu kitu, Ki Habib siga nu reuwaseun naker. Luk tungkul.
Rampang-reumpeung. Tuluy capa-cipi nyagapan saku bajuna. Kusiwel nyabut roko sabatang. Teu buburu ngahurungkeun panékér.
Rokona diulinkeun na sesela ramo-ramona.
“Anteurkeun
Ibu ayeuna. Keudeung deui gé dur magrib. Bapa mah boa tos aya di bumi!”
“Mangga!”,
rengkuh nakeranan. Tuluy mangmukakeun panto mobil. Kalacat Si Ibu unggah. Mobil
weuteuh kaluaran panganyarna ngageuleuyeung meulah wanci, marengan kapinis
ngampih. Ciga nu milu ngampihkeun kainggis diri Ki Habib kana sabagian
kekecapan nu geus kungsi dikedalkeunana. “Méh baé aing katiwasan!”, cenah
ngagerendeng na jeroeun haténa.
Isukna,
basa tepung deui jeung Ki Habib geus pok deui baé Ibu pupulih. Keukeuh hayang
ngadongdon ka wewengkon Pabrik Aci. Tapi ku Ki Habib teu diwidi. Demi nu jadi
alesanana, sabulan campleng jadwal Ibu
ngadongdon ka tempat séjén. Bari song Ki Habib ngasongkeun buku agénda nu geus
pinuh ku tulisan.
“Sadayana
jadwal kagiatan Ibu!”, pokna. Si Ibu unggut-unggutan. Paromanna keur marahmay nakeranan.
Tim
suksés ogé manusa. Aya mangsana ngarasa teu daya teu upaya. Ki Habib ngaringkuk di rumah sakit. Munasabah
jadwal kumpanyeu Si Ibu milu kaganggu. Nyelang tina jadwal kumpanyeuna nu
geus dirarancang Ki Habib, dimangpaatkeun
ku Si Ibu pikeun ngadongdon ka wewengkon Pabrik Aci téa. Kasebut rada jolok ieu
wewengkon téh. Lokasina deukeut TPA nu kungsi urug. Pidua poéeunana, protokolér Pémkot
nepungan Pa Lurah. Maksudna sangkan sasayagian sapuratina. Sab nu deuk sumping
ngadongdon téh Ibu. Praméswari raja nu keur kumawasa. Teu wudu Pa Lurah
reuwaseun. Tapi gegedéna mah bungangang meureun. Katara na pasemonna. Marahmay
cahayaan. Cicirén kinérja manéhna kapeunteun. Alus gawé hadé ketak. Tumuwuh
kembang-kembang harepan mapaésan angen-angenna. Jaga, mun Si Ibu tuluy nangtung
alamat karirna nya beuki nanjung. Moal boa kana naék pangkat jeung jabatanana!
Cunduk
kana waktuna. Ti isuk kénéh warga di éta wewengkon geus sasayagaan. Ibu-ibu kader PKK geus laluis
maraké baju seragam. Darangdan
pageulis-geulis. Protokolér
milu ngatur runtuyan acara nu bakal lumangsung. Tina pengeras suara, teges
nakeranan MC nepikeun béwara,
yén Ibu tos nyaketan lokasi
acara. Nu haladir taratan-tatan. Tapi, aya kana satengah jamna sabada dibéwarakeun, nu dianti teu acan baé katangen.
“Hadirin
mugia salabar ngantosan. Sakedap deui Ibu sumping!”, MC téh nyarita deui.
Keur
kitu, aya nu norojol datang. Motorna ngabelenyeng tarik pisan.
Cekiiiiiiiiiiiit! Dierém ngadadak ka
hareupeun hiji jalma, pengatur acara jeung ti pihak protokolér Pémda. Rurusuhan
turun tina motor. Napasna kareungeu haruhah-haréhoh. Pok nyarita bari rada
diharéwoskeun.
“Cilaka, Pa! Ibu
bendu. Mendakan mobil pribadi Bapa aya di garasi hiji bumi. Saurna éta téh bumina nyi randa,
pengusaha propérti nu janten langganan Pémda!”
Cipageran, 2012
Tidak ada komentar:
Posting Komentar